Villa Eikhold

Villa Eikhold … nee, geen reality-soap op TV, maar onze villa voor een fantastisch fietsweekend. Villa Eikhold is een waanzinnig mooie villa, gebouwd in 1913 door een rijke industrieel, waar je overnachtingen kunt boeken tegen een heel acceptabel tarief. De locatie is perfect voor een mooie fietstraining in het heuvelachtige Zuid-Limburg.

Vrijdagmiddag fietsen we met z’n vieren … het is tenslotte een weekend van onze fietsclub (Rust Roest Roerdalen) … richting het Zuiden. De bagage wordt voor ons per busje naar de villa gebracht. Wat een luxe. Hemelsbreed is het misschien maar net iets meer dan 40km, maar wij rijden een stukje om over de Brunsummer heide, een prachtig natuurpark, waar je zo te zien ook heel erg mooi kunt mountainbiken. Dat moeten we onthouden voor deze winter wanneer we weer op de mountainbike stappen.

Over mountainbikes gesproken, ik heb net mijn mountainbike omgebouwd naar klimfiets voor de 100cols. Een vaste voorvork (geen vering meer dus), een langere stuurpen, een breder en hoger stuur en zogenaamde bar-ends (grepen op het einde van het stuur zodat je meer posities hebt om je handen op het stuur te zetten). Daarnaast nog even wegbandjes op de velgen gelegd, de lagers vernieuwd, de versnellingen voor weer uitgebreid van single naar triple, nieuwe schakelkabels en nog een paar kleine modificaties uitgevoerd. Het is bijna een nieuwe fiets geworden.

Afijn, vrijdagmiddag hebben we dus een kleine 50km te gaan. De lucht ziet er dreigend uit, maar gelukkig weten we het droog te houden. Het valt niet mee om het tempo erin te houden. Bij 30km/h moet ik toch echt harder werken dan op de racefiets. Bij lagere snelheden merk ik weinig verschil, behalve dan dat het echt veel comfortabeler zit. Maar bij hogere snelheid is het aanpoten. De luchtweerstand en de kleinere wielen eisen hun tol. Voor de 100 cols natuurlijk geen enkel probleem, want daar gaat het niet om de snelheid, maar hier in de groep duik ik toch maar af en toe naar achteren om uit de wind te fietsen. Eenmaal aangekomen bij “onze” villa werden we getrakteerd op een paar lekkere vlaaien, vers gebakken door onze “Bekker”. Hij kon er dit weekend helaas niet bij zijn, maar heeft op deze manier toch zijn steentje … err … vlaaitje bijgedragen. ’s Avonds genieten we van een lekkere pasta, goed voor de koolhydraten. Morgenochtend moeten we tenslotte weer op de fiets een rondje gaan rijden van zo’n 90km, met vele klimmetjes erin.

Zaterdagochtend ontbijten we zo rond 09:00 uur. Daarna op het gemakkie prepareren en dan gaan we op pad. De route is erg mooi en er zitten mooie klimmen in. Na een kilometertje of 30 houden we onze eerste pauze. Ruim 90km kun je zo mooi opdelen in 3 etappes met 2 pauzes. We stoppen bij de Oetsjpanning in de hoop dat we de recreaten nog tegenkomen. Het is tevens bijna etenstijd, dus besluiten we het er van te nemen. We bestellen pannekoeken, boerenommelet en broodjes gezond. Het gaat erin als zoete koek. Als we na het afrekenen weer op pad gaan komen daar net de recreanten aan. Tja, da’s niet echt goed getimed. Wij gaan als race-groep in ieder geval verder. We hebben alles bij elkaar ruim een uur gepauzeerd. Na een paar kilometer krijgen we de eerste lekkere beklimming voor de kiezen. De spieren hebben nog niet echt tijd gehad om op te warmen, maar dat vergeet je snel genoeg in zo’n beklimming. De bovenbeentjes beginnen lekker te branden en gelijk komt: “burn, baby, burn” bij me op. Heerlijk dat gevoel. Het kost even moeite als je bij dat punt aankomt, maar het voelt geweldig als je erdoor heen gaat. Zou dat een masochistisch trekje zijn van mij?

Bij de 2e stop, na zo’n 60km, besluiten we als groep om de route iets in te korten. Niet iedereen is op een kleine 1.000hm ingesteld. En in de groep moet je rekening met elkaar houden. Aan het einde van de rit hebben we toch nog een 82km gefietst met ruim 900hm. We sluiten de tocht af met een biertje, of 2 lekkere biertjes, op een terras. Dat tikt aan. De laatste meters naar de villa gaan daarna niet meer van een leien dakje. Ik kan merken dat ik daar niet zo goed getraind in ben als sommige anderen 😉

’s Avonds worden we getrakteerd op een heerlijke Indische maaltijd. Eigenlijk stond er BBQ gepland, maar ze hadden die dag een ook een bruiloft met BBQ. Eerlijk moet ik bekennen dat ik de Indische schotel nog wel lekkerder vond dan een BBQ. Na de zware maaltijd, veel te veel gegeten, maken we een kleine wandeling en komen we bij het kasteel “Terworm” uit. Dit blijkt een van der Valk hotel te zijn. In één woord: PRACHTIG.

Hier drinken we een lekkere cappuccino op het terras. Dit bevalt ons zo goed, dat we gelijk maar een tweede erachteraan bestellen. Als het hotel net zo goed is als de cappuccino, zit het wel goed.

De volgende ochtend is het weer tijd voor de terugreis. Wederom staan er een kleine 50km gepland. Voordat we aan deze tocht beginnen, gaan we eerst nog even langs het kasteel voor een lekker bakkie cappuccino. Het moet niet te gek worden. De tocht verloopt verder zonder problemen, hoewel ik onderweg wel ineens last krijg van de zogenaamde “hongerklop”. Een onbeschrijfelijk gevoel. Je komt echter geen meter meer vooruit. Tijd voor een break. Na een heerlijk ijskoffie (met slagroom) en een stevige maaltijd leggen we de laatste kilometers af. Eenmaal thuis ff snel omkleden om het weekend met z’n allen af te sluiten bij het “Heukske”, ons plaatselijk cafetaria.

Oh, en by the way, we zijn ondertussen de 40% van ons trainingsdoel gepasseerd.

Route informatie: