Sub-zero

Wat is onze status m.b.t. het fietsen: In één woord: slecht. In twee woorden: erg slecht!

In onze update van maandag ging het over het gebrek aan motivatie. Dat heeft uiteraard ook geleid tot erg weinig fietstraining. We waren fanatiek begonnen met mountainbiken, waarbij ik bij de eerste rit op mijn nieuwe ros gelijk hard onderuit ging op de weg en mijn pols dus zwaar gekneusd heb. Dat betekende dus enkele weken rustig aan met het fietsen. Vervolgens brak ik mijn frame enkele ritten later. De zitbuis kraakte onheilspellend bij het oversteken van een geul. En dat betekende het einde van mijn nieuwe frame. Dit is weliswaar onder garantie vervangen door Giant, maar dat duurde wel 6 weken. Wederom langere tijd geen training. Nadat ik het nieuwe frame weer had opgebouwd was de motivatie sub-zero.

Het mountainbiken wilde dus niet echt vlotten. Toen kwam het voorjaar. Nou ja, dat hoopten we. Dit jaar liet het voorjaar wel erg lang op zich wachten, wat voor ons weer reden was om niet te beginnen met het wegseizoen.

Goed, fast-forward naar nu. We hebben de draad weer opgepakt en zijn weer enkele ritten verder. Afgelopen weekend hebben we een heerlijke rit achter de rug van zo’n 80km met ongeveer 500hm. Het was prachtig weer, niet te warm, niet te koud. En droog. Behalve bij de start. We waren nog geen 5 minuten onderweg toen de hemelsluizen zich openden. Gelukkig hadden we onze regenjasjes bij ons. Snel aangetrokken en weer verder gefietst. Dit kan ons bij de 100 cols tocht ook overkomen. Eigenlijk helemaal niet erg. Ons bovenlijf bleef droog en warm en daarmee was het goed uit te houden. Na een minuutje of 10 hield het op met regenen en de rest van de rit werd het alleen maar mooier. De rit ging voornamelijk door Duitsland richting het zuiden. Bij Simpelveld kwamen we weer Nederland binnen en kregen bij Brunssum gelijk een mooie lange klim voor de kiezen. Uiteindelijk via Landgraaf weer richting Sittard en naar huis. Veel door de landerijen gefietst met erg weinig verkeer en prachtige vergezichten. Ook Nederland kan erg mooi zijn (oke, Duitsland ook).

Ja, nu heb ik alweer veel woorden verspild aan niets. Maar wat is nu de status. Hieronder een overzicht van dit jaar in getallen.

Zo in getallen valt het nog niet tegen: een kleine 700km (dit is mountainbike en racefiets gecombineerd) en ruim 5.000hm. Maar kijken we naar de afstand en splitsen we dat uit per maand, dan wordt het plaatje toch wat minder rooskleurig.

Auw, dat doet pijn. In april 100km, in mei 150km en in juni 250km. We hebben nog een lange weg te gaan. Het goede nieuws is dat er progressie in zit. Juli komen we zeker weer boven juni uit, maar dat zal niet spectaculair zijn. We moeten natuurlijk oppassen dat we niet overtrained raken na zo’n ijskoude start …

Wij gaan er in ieder geval hard tegenaan deze maand om volgende maand een start te maken met de 100 cols tocht en het ijs te breken. Van sub-zero naar een kleine plus, daar raak je gemotiveerd van 😉