Foto pagina geüpdatet
Vandaag hebben we dus redelijke Wifi tot onze beschikking. Ik heb gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om de Fotos pagina eens lekker aan te vullen met onze laatste plaatjes van onderweg.
Wifi en 3G/4G problemen
Wifi is op sommige plaatsen slecht of helemaal niet aanwezig. Ook het mobiele netwerk mbt 3G/4G laat regelmatig te wensen over. Hierdoor kan het zijn dat de dagelijkse updates soms één of meerdere dag(en) later pas op de website geplaatst kunnen worden. Heet het dan nog wel een dagelijkse update … ?
Progress bars zijn aangepast
De progress bars, ofwel de voortgangsgrafieken, op de home pagina zijn bijgewerkt t/m etappe nr. 7.
Huidige stand van zaken:
- afstand = 636km (=16%)
- hoogtemeters = 9630 (=10%)
- aantal cols = 13 (=13%)
Hierbij hebben we geen rekening gehouden met de kilometers en hoogtemeters die we hebben afgelegd tijdens onze verbindingsroute van vandaag. Dit waren er ook nog eens 79km en 475hm, maar die hebben niets met de 100 cols te maken.
Welverdiende rustdag
Aangezien we de route van de 100cols tocht hebben opgesplitst in meerdere delen, en we dit jaar een rondje maken met start en eindpunt in Savene, dienen we ergens de ‘oversteek’ te maken. De oversteek is in dit geval de verbinding tussen Les Depots en Culoz. Culoz is het plaatsje waar de beklimming van de Colombier begint en waar we de route weer oppakken.
Nr. 5 is alive
Vandaag stond er een stevige etappe op het programma. Zo stevig dat we op twee vlakken ons dagrecord gebroken hebben. Zowel qua afstand (140km) als hoogtemeters (ruim 2.000) hebben we onszelf mogen overtreffen.
En dat is 4
Etappe nr. 4 is achter de rug. Een erg mooie etappe, compleet anders dan gisteren. De eerste 10km waren zo goed als vlak. Konden we eindelijk eens ’tempo’ maken. Na zo’n 10km vonden we een geschikte plaats om een medische ingreep te verrichten op Mr. M. Zijn zitvlees is namelijk nogal rauw geworden de afgelopen dagen. Onder toeziend oog van 5 koeien werden de second skin pleisters strategisch geplaatst.
al het goede komt in drieën
Of die uitdrukking op de etappe van vandaag van toepassing is, durf ik te betwijfelen. Ondanks de afstand (129km), leek het een redelijk eenvoudige dag te worden, die niet al teveel moeite zou kosten. Nou, niks van dit alles. Ja, de afstand klopte, maar de rest niet. De route zat vol ‘stiekeme’ hoogtemeters. Hiermee bedoel ik dat het niet veel lijkt elke keer en dat je er eigenlijk geen erg in hebt, maar alles bij elkaar opgeteld tikt het toch aardig aan. Ook in de zwaarte! Als we alle heuveltjes in deze etappe bij elkaar op zouden tellen en als ze als col omschreven zouden worden, waren we al klaar geweest met de hele 100 cols tocht. Heeft men het bij ons altijd over de 7 heuvelen, en hoe zwaar die is, dit waren er minstens 100!
En alweer de 2e etappe
Dinsdag 11 augustus. De wekker loopt om 6:45 uur af. Voorzichtig beweeg ik mijn benen om te testen hoe ze zijn bekomen van de eerste 1800 hoogtemeters. Het blijkt allemaal mee te vallen en heb voldoende vertrouwen in mijn lijf om aan de tweede etappe van onze 100 cols tocht te beginnen. Ook Mr. M is redelijk hersteld van de zware inspanning van gisteren. Na een ontbijt in Campanile Saint Dié en een stempel, weliswaar zonder datum, in ons controleboekje vertrekken we om 8:23 uur richting Bain-les Bains.
De kop is eraf
Vanmorgen om ongeveer 08:30 uur vertrekken we voor de eerste etappe bij het station van Saverne. Toen we gisteravond bij het hotel, net buiten Saverne, aankwamen wisten we beiden niet meer dat we hier 4 jaar geleden al eens geweest waren. Hoe erg kan het zijn. Waarschijnlijk heeft het weinig indruk gemaakt, maar toen we ’s avonds door de stad liepen, kwamen de herinneringen wel weer terug. Zelfs de camping waar we toen gestaan hebben, zijn we even langsgereden. “Oh ja!” was een veel gehoorde uitdrukking die dag.