Welverdiende rustdag
Aangezien we de route van de 100cols tocht hebben opgesplitst in meerdere delen, en we dit jaar een rondje maken met start en eindpunt in Savene, dienen we ergens de ‘oversteek’ te maken. De oversteek is in dit geval de verbinding tussen Les Depots en Culoz. Culoz is het plaatsje waar de beklimming van de Colombier begint en waar we de route weer oppakken.
Dit is in onze ogen gelijk een goed moment een dagje rust in te bouwen, zeker met de fijne Chambres d’Hotes die ze hier kennen. Gastvrijheid op en top. We fietsen vandaag een hele 6km, maar wel met 245hm. Dit telt echter niet mee voor de 100cols zelf, dus tellen we ook niet mee in de totalen 😉
Aangezien we het rustig aan doen, is het meteen ook een kans om een beetje te fotograferen. Iets dat we tijdens het fietsen veel te weinig tijd voor nemen.
Terwijl de één fotografeert kan de ander rusten … waar de fotograaf dan weer een foto van maakt. Tja, zo houd je elkaar wel bezig. Ik vond het lig niet erg om het onderwerp van de foto te zijn, in dit geval.
Verder hebben we de dag gebruikt om alvast een onderkomen te reserveren in Culoz. Niet dus, want alles was volgeboekt. En dan letterlijk ook alles. In de wijde omtrek was er helemaal niets meer te krijgen. Dit heeft o.a. te maken met het einde van de vakantie voor velen, die nog net die laatste dag als overbrugging meepakken. Vervelend voor ons, want nu hadden wij een probleem.
De enige (aanvaardbare) optie was om een plaats eerder een hotel te boeken, en de laatste 50km te overbruggen met de trein. Moet mogelijk zijn, maar is wel weer een nieuwe uitdaging. Maar ook dat hoort bij dit avontuur. Maar mss beter dan de auto pakken, aangezien we hier in Frankrijk zijn en de gemiddelde auto toch wel in een museum thuis hoort.
Morgen een 75km fietsen naar het hotel als onderdeel van de verbindingsroute om overmorgen de trein te pakken naar Culoz en gelijk van start te gaan met de beklimming van de Colombier. Een col van de buitencategorie!
Succes op de Colombier!
Dat doen jullie goed met die rustdag, net als in de echte Tour de France die dag gebruiken voor verre transfers met treinen etc. Overigens Menno, een advies: kom je weer eens zo’n wagentje langs de kant van de weg tegen, jij met je handige handen kan daar nog een prachtige restauratieklus aan beleven! Heb je wel een old-timer onder je (inmiddels geheelde???) achterwerk.
Mijn achterwerk is nog steeds net zo rot als die franse auto’s 😉
Oh ja, ik verwacht vanaf de Colombier wel een foto van de Mont Blanc!
Zo’n grote telelens hebben we niet 🙁