Tegenwind in niemandsland

Rit 04 – 10 aug 2017: Vanochtend hebben wij na een vroeg ontbijt afscheid genomen van Oksana & Steph, de eigenaars van Casa Pertuiz. Aangezien Steph zelf ook aan wielrennen doet, heeft hij allerlei vragen gesteld over de fietsen, de fietskar en onze route. Als hij hoort dat we richting de Pyreneeën rijden om oa de Tourmalet te beklimmen, worden zijn ogen groter. Hij laat ons weten dat de beklimmingen heel zwaar zijn. Dat geeft de burger toch weer moed?

Het is een grijze dag en de temperatuur is laag voor de tijd van het jaar. De windjacks komen dan ook goed van pas. Als eerste rijden we richting de côte de Gouts waar we de eerste 140hm van die dag maken. Werd er langs de route van gisteren vooral Vin de Cahors en Foie Gras geproduceerd, vandaag wordt er langs de route maïs, zonnebloemen, tarwe en meloenen verbouwd. Wat we niet tegenkomen is de bewoonde wereld. We hebben ruim 30km gefietst als we de kerk van La Sauvetat-de-Savère zien en het eerste dorp op de route binnenrijden. In een noodwinkel wordt van alles verkocht van gasflessen tot huisgemaakte paté. We slaan de gebruikelijke etenswaren in en rijden verder richting de côte de Puymirol.

De wind begint aan te wakkeren en donkere wolken verzamelen zich boven onze hoofden. Het duurt weer een km of 40 voor we door een serieus dorp komen. Mr M heeft het zwaar en mrs H biedt aan om de fietskar voor de resterende kilometers van de route mee te sleuren. Op de vlakke stukken, maar die zijn zeldzaam in de route, is het nog te doen. Klimmen is een ander verhaal. Vanaf Lectoure begint het hard te regenen. De plaatsjes waar we doorheen rijden liggen op hoogte van 200 meter. De harde tegenwind, de open vlaktes en de regen zorgen ervoor dat we het idee hebben in een verlaten streek te fietsen.

Rond 7 uur ‘s avonds komen we aan bij de Moulin de Laumet. Hier worden we warm ontvangen door Vincent Latterade die niet alleen Chambre d’Hotes verhuurt, maar zelf ook Armagnac produceert. Helaas is een alcoholische drank na zo’n fysieke inspanning voor ons geen goed idee en houden we het bij Orangina of water. Ondanks al onze eerdere ervaringen met de gastvrijheid van de franse bevolking, weet Vincent ons toch weer positief te verrassen. Hij biedt aan om ons met de auto naar Vic-Fezensac te brengen en zet ons af bij een lokaal restaurant. Hier genieten we van overheerlijk regionale producten. Mr M heeft een gemengde plank ‘fromage & charcuterie’, terwijl mrs H geniet van carpaccio van St Jacobsschelp en zalm. Daarna nemen andere gasten van Vincent ons weer mee terug naar de Chambre d’Hotes. Ongelofelijk maar waar.