De laatste training voor de start van de 100 cols tocht zit erop. We hebben vandaag de racefietsen thuis gelaten om de ‘trekking’ bikes aan de laatste test te onderwerpen. Tot vorig weekend ben ik bezig geweest met de wederopbouw van beide bikes, vandaar de late test. De fietsen hebben het vandaag prima gehouden, maar bij ons was een ander verhaal.
Wat is onze status m.b.t. het fietsen: In één woord: slecht. In twee woorden: erg slecht!
In onze update van maandag ging het over het gebrek aan motivatie. Dat heeft uiteraard ook geleid tot erg weinig fietstraining. We waren fanatiek begonnen met mountainbiken, waarbij ik bij de eerste rit op mijn nieuwe ros gelijk hard onderuit ging op de weg en mijn pols dus zwaar gekneusd heb. Dat betekende dus enkele weken rustig aan met het fietsen. Vervolgens brak ik mijn frame enkele ritten later. De zitbuis kraakte onheilspellend bij het oversteken van een geul. En dat betekende het einde van mijn nieuwe frame. Dit is weliswaar onder garantie vervangen door Giant, maar dat duurde wel 6 weken. Wederom langere tijd geen training. Nadat ik het nieuwe frame weer had opgebouwd was de motivatie sub-zero.
Dit weekend is de wintertijd weer ingegaan. Hoewel het niet helemaal gelijk loopt hiermee hebben we het wegseizoen ook afgesloten. Twee weken geleden was de laatste rit op de weg. Nu is het weer tijd voor de mountain bikes. Vorige week zondag hebben we de offroad paarden maar weer eens van stal gehaald. Niet geheel zonder problemen …
De laatste dag van onze Eifel tour. De finale. Nou ja … finale … niet echt in de vorm van een zware dag. Slechts 70km te gaan naar huis en relatief weinig hoogtemeters. Wat nog wel de finale is, is de Kruisberg. Een echte kuitenbijter met weliswaar slechts een lengte van 600m, maar een gemiddeld stijgingspercentage van 8.8%, en als toetje een steil stukje van 16% stijging. Zou het me lukken om daar met de kar achter de fiets, tegenop te fietsen?
Dag 2 en 3 zijn we geëindigd met regen. Vandaag zijn we voor de verandering er maar eens mee begonnen. Vanuit het hotel was een prachtig lange afdaling, maar nu met de regen erg koud. De benen deden pijn van de kou. Het vervelende was dat aan het einde van de afdaling een pittige klim zich aankondigde … Auw. Het wordt toch echt tijd voor beenstukken. Tijdens het fietsen blijven de benen warm genoeg, maar tijdens de afdalingen gaat het toch snel de verkeerde kant op. Dan heb je hulpstukken nodig om de spieren warm te houden.
Het volgende record is gesneuveld: 3 dagen achtereen fietsen. Vandaag was weer een stukje zwaarder dan gisteren, niet in afstand, maar wel in hoogtemeters. Maar goed, zo kan ik de resterende dagen nog wel doorgaan. Elke dag een nieuw record, het houdt niet op! Maar dat zal straks met de 100cols ook weer het geval zijn. Eigenlijk wel mooi dat je elke dag een prestatie neerzet die je nog nooit eerder hebt vertoond. Maar nu moet ik op gaan passen, straks ga ik het nog leuk vinden 😛
Voor het eerst dat we twee dagen achtereen fietsen, waarbij de 2e dag zwaarder is dan de eerste dag. Dus een 2e record, na het afstandsrecord van gisteren! De route voert ons in het begin langs de Rursee, een groot meer dat doet denken aan de Gorges in Frankrijk, of het vierwoudstedenmeer in Zwitserland. Vele kronkelwegen leiden ons langs de mooie en grillige kustlijn. Helaas weer onverhard. Heel de dag hebben we wederom te maken met overheersend onverharde wegen. Dat gaat mij niet in de koude kleren zitten.
De grote toets als voorbereiding voor de 100cols tocht is van start gegaan. We vertrekken zo rond 09:00 uur richting de Eifel. De route voert ons voornamelijk langs de Roer (Rur Ufer Radweg). Een mooie route, maar nog redelijk vlak. En dat is niet erg want het is de eerste keer dat ik met aanhanger rijd. En dan sleur ik toch zo’n 11 – 12 kg extra mee. Die kilo’s tellen hard mee als de zwaartekracht het voor het zeggen krijgt.
Villa Eikhold … nee, geen reality-soap op TV, maar onze villa voor een fantastisch fietsweekend. Villa Eikhold is een waanzinnig mooie villa, gebouwd in 1913 door een rijke industrieel, waar je overnachtingen kunt boeken tegen een heel acceptabel tarief. De locatie is perfect voor een mooie fietstraining in het heuvelachtige Zuid-Limburg.
De tweede serieuze training in Zuid-Limburg zit erop. Wederom een rondje van de Amstel Gold Race, maar nu de lus 100km. Achteraf blijkt deze “slechts” een 93km te zijn, maar dat is een ander verhaal. Dit is het verhaal dat we de 30% van onze training gepasseerd zijn. We hebben nu meer dan 30% van de (trainings)afstand en hoogte behaald. Nog maar 70% te gaan …
