MTB clinic

Vorige keer heb ik wat inzicht gegeven in wat ons de komende weken te wachten zou staan. Eén van die zaken was de MTB (ook wel Mountain Bike genaamd) clinic. Een duur woord voor bijscholing. Hoewel de 100 cols tocht niets met MTB te maken heeft, is de beheersing van de fiets wel een belangrijk onderdeel. Een goede beheersing van de fiets helpt je in ieder geval bij het veilig klimmen, maar vooral dalen op de weg. Twee dagen lang hebben we ons gestort op mountain biken in de Ardennen. Dit hebben we geleerd.

Gelukkig gaat het met de techniek berg op.

Het is eind mei alweer, de dagen worden snel langer. Voordat we op vrijdagavond echter rijden richting het zuiden, gaan we eerst nog even naar de parade kijken, behorende bij het gala van onze zoon. De (ex-)leerlingen worden met een stoet dure auto’s naar de rode loper gebracht. Voor hun begint het feest dan echt. Voor ons wacht er echter nog een aardige rit, in een minder dure auto.

Het is al na middernacht als we bij het huisje aankomen. Waldo en Niels, beide instructeurs van ride-better, hebben op ons gewacht, en met Niels voer ik nog snel even wat werkzaamheden uit aan de fietsen. Hij heeft namelijk de vrijdagmiddag zijn cassette kapot gereden. In paniek belde hij mij ‘s middags op: of ik nog even snel naar de fietsenwinkel kon gaan voor een nieuwe cassette.

De cassette is redelijk snel gewisseld. Ook voeren we nog wat afstelwerkzaamheden uit aan de remmen, waarna ik het voor gezien houd en mijn slaapzak opzoek.

Kijken waar je naartoe gaat

‘s Ochtends om 08:00 weer met frisse tegenzin op om te genieten van een lekker ontbijt. Alles wordt voor ons verzorgd dit weekend, op het rijden dan na. Trappen moeten we zelf doen, en sturen ook. Zeker dat sturen wordt de zaterdagochtend erin gepeperd. We doen meerdere oefeningen, alleen, of met z’n allen. Oefeningen als achtjes draaien, slalommen, korte bochtjes enz. Telkens moeten we kijken naar het punt waar we naartoe gaan. Tussen de oefeningen door moeten we in de “box”.

De box is een vierkant van zo’n 3 x 3 m. Hier moet je rondjes in draaien, totdat je een ons weegt. Best lastig zo kort, zeker als je met meerderen in de box fietst. Heb je de bochtjes eenmaal goed onder de knie met de “bocht in kijken”, mag je daarna diezelfde bochtjes maken, terwijl je “naar buiten kijkt”. Dan moet je het volledig op gevoel doen. Na elke oefening, weer terug in de box. Elke keer weer speelde het liedje in mijn hoofd: “?living in a box, living in a cardboard box …?”

Na enkele uren oefenen met sturen en de noodstop, mogen we de berg op rijden. Boven aangekomen wacht ons een verassing, nl. nog meer oefeningen. Oefeningen met stijgen en dalen, en een noodstop tijdens de afdaling. Ook hier weer tussen de oefeningen door … de box.

Noodstop tijdens de afdaling

Kees, een andere deelnemer helemaal uit Groningen gekomen, rijdt hier zijn cassette kapot. Dit hebben we geen van allen ooit meegemaakt. Twee cassettes in één weekend! Met een grote steen en een stuk hout hebben we de tandwielen enigszins recht kunnen buigen, genoeg om naar de winkel te kunnen fietsen, voor een nieuwe cassette. En dat is twee …

‘s Middags zijn de stuuroefeningen eindelijk voorbij en worden we enkele “drops” afgestuurd. Meteen daarop volgend enkele kombochten. Heerlijk … beetje tegenhangen … hoog in, laag uit … lekker met de flow mee. Genieten met een grote G!

Lekker steile drop

Verder oefenen we nog wat uitdagende klimmetjes, vooral gericht op techniek. Je leert het parcours te “lezen” en mag vervolgens met je fiets het pad gaan “schrijven”. Niet alles lukt de eerste keer, maar de aanhouder wint. Uiteindelijk lukt het ons allemaal fietsend boven te komen. Een tien met een gouden griffel.

Lezen en schrijven

Na al dit oefenen sluiten we de dag af met een heerlijke route door de Ardennen. Een goed moment om het geleerde in de praktijk te brengen. Vooral lekker spelen en genieten van de mooie omgeving. Uiteindelijk fietsen we zo’n 25km met 800hm. Niet spectaculair qua afstand en hoogte, maar toch vermoeiend na zo’n hele ochtend oefeningen draaien. Mijn hoofd tolt er nog van.

‘s Avonds een lekker warme douche en een heerlijke Nasi maaltijd, door Niels klaargemaakt. Daarna kletsen we nog lekker bij over onze belevenissen, fietsen en techniek.

Dan is het zondag voor je er erg in hebt. Dag 2 van het programma. Helaas zit het weer deze dag niet mee. Ok, zaterdag was prachtig, maar deze dag precies het tegenovergestelde. Maar goed, voor MTB maakt weer niet zoveel verschil. Je kunt maar één keer vies worden 😉

vlnr. Mrs. H, Kees, Mr. M en Niels.

De zondag staat er voornamelijk fietsen op de agenda. En vooral het geleerde in de praktijk brengen. Dat is ook hard nodig onder deze condities. De boomwortels zijn spekglad, de paden zijn veranderd in modderbaden, en de afdalingen lijken wel twee keer zo steil als normaal. Gelukkig gaat het allemaal heel beheerst en gebeuren er geen ongelukken. Het programma wordt echter wel aangepast, aangezien het voor sommigen toch echt een brug te ver nog is. Dit hebben de instructeurs gelukkig snel door, waarna er een andere route gekozen wordt. Het vertrouwen komt snel terug bij de leerlingen, en er wordt weer gas gegeven. Heerlijk baggeren door de modder, glibberen en glijden. Dit is ook mountain biken!

De douche staat bij terugkomst gelukkig lekker warm afgesteld en de modder wordt er snel afgespoeld. We praten nog wat na onder het genot van enkele koppen koffie, waarna we allemaal de spullen pakken en weer retour naar huis gaan. Alles bij elkaar een zeer geslaagd weekend, waarbij zeker Mrs. H. een trapje hoger op de ladder van fiets beheersing is komen te staan.

Niels en Waldo, bedankt!