Mistral

We rijden nu door de Languedoc en Roussillon streek, bij velen wellicht bekend om de (goede?) wijnen. De zonnebloemen hebben plaats gemaakt voor de druiventrossen. We hebben een redelijk vlakke rit tot aan Uzes, een super toeristisch plaatsje. Even een glaasje wijn voordat we morgen de Mont Ventoux gaan bedwingen?

Nee, niet echt. Het kost ons enige moeite om ons door de drukte heen te wurmen. Toeristen lijken van alle kanten toe te stromen. De straten zijn nauw en er is veel verkeer. Zelfs campers en caravans proberen van de ene naar de andere zijde te komen. Overal staan geparkeerde auto’s, tot ver buiten het dorp. Dit bevestigt maar weer eens dat ik nooit zo’n vakantie wil. Dan 10x liever zwoegen om een col op te komen, of langs een rivier te rijden met dode takken erin.

Na deze drukte rijden we lange tijd door ‘niemandsland’, kompleet het tegenovergestelde van Uzes. We komen lange tijd werkelijk niets of niemand tegen. Het lijkt totaal verlaten. Wat wel de kop opsteekt is de wind. Deze wordt steeds sterker, en zoals later blijkt is dit de Mistral. Soms hebben we de wind een beetje tegen, maar meestal van de zijkant. Mijn kar wordt alle kanten opgeduwd, en sleept mij mee in het uitwijkende gedrag. Ik lijk wel dronken, zo zwabber ik over de weg. Zal die wijn wel zijn.

We overwinnen in dit gebied nog wel een col, maar die is behoorlijk saai, en dat sluit goed aan bij de hele rit. Wel breken we nog een record: het laagste punt van de hele 100 cols.

Nadat we niemandsland achter ons laten, pakken we het tempo weer goed op. Ok, de meewind helpt een handje …

We rijden vervolgens een zeer bekende plaats in, althans de naam is bekend: Chateauneuf du Pape. Er is hier een groot feest gaande, en zwaar bewapende militairen staan op elke hoek van de straat. De wegen zijn afgezet, en onze doorgang geblokkeerd. We slaan snel af en worstelen ons door de nauwe weggetjes door het dorp heen. Het voelt af en toe een doolhof, maar de GPS loodst ons er goed doorheen. Met wat omwegen pakken we de draad weer op en vervolgen onze zwerftocht richting Carpentras.

De Mont Ventoux doemt al op in de verte en lijkt nog erg ver weg. Daar rijden we morgen dus op, althans … Als de wind gaat liggen. Het waait hard, erg hard. Ik lees op Twitter dat er snelheden van 140km/h zijn gemeten boven op de berg. Er wordt afgeraden voor fietsers om de berg te beklimmen. Oei, dat betekent misschien wel dat we deze grote berg over moeten slaan. Geen leuke gedachte. Maar we maken toch maar even een backup rit voor het geval we niet naar boven kunnen.

Na nog meer saaie kilometers komen we uiteindelijk bij het hotel aan. Gelukkig zijn ze gewend om fietsers hier te hebben, en zijn ze er goed op ingericht. Volgens het personeel zal morgen de wind gaan liggen en is de route van morgen veilig gesteld.

Een tamelijk vlakke rit richting de Mont Ventoux: https://www.relive.cc/view/666846547

Statistieken: