etappe 13: afsluiten in steil
23 aug 2015: de laatste etappe is aangebroken. We kunnen de stal al ruiken. Eigenlijk geen bijzondere dag als het op fietsen aankomt. Totaal slechts 68km en ongeveer 1100hm. Zo ondertussen een ’twee vingers in de neus’ etappe. Echter op het einde zitten er twee beklimmingen die een uitroepteken hebben, ofwel een stijgingspercentage van >10%. We gaan dus afsluiten in stijl steil.
We nemen afscheid van Tilly’s B&B na een lekker ontbijt en veel bewondering voor onze actieve prestaties. Of we E-bikes hebben dan? Uhhh, nee … want?
Tilly’s B&B
Ook hier mogen we, net als gisteren, gelijk aan de bak. 200hm komen ons tegemoet na koud nog geen 500m fietsen. Ondanks de redelijke steile klim, gaan we als echte berggeiten omhoog. Het gaat lekker. Het is nog koel en we dansen vooral beschut onder de bomen naar boven. Hierop volgt een kleine afdaling met wederom een klimmetje. We zitten echter nog veel te hoog voor ons eindstation: Saverne, en mogen nog lekker afdalen vandaag. Ondanks het vele afdalen, maken we toch nog bijna 1100hm.
Onderweg zijn we dichterbij huis dan we denken. We moeten nl. stempelen in Mont St. Odile. Letterlijk vertaald komt dit neer op St. Odilienberg. Objects are closer than they appear.
St. Odiliënberg
De ‘moeilijkste’ klim is die naar de col du Schanz met 250hm’s. Geen moeilijke klim op een klein steil stukje van 9% na, waarbij het asfalt ook volledig was gedesintegreerd. Gestuiter en gehobbel zorgen nog voor een extra remmende werking. Maar goed, geen situatie die niet overwonnen kan worden. Dit was zo’n klim waarbij je denkt er bijna te zijn, en je vervolgens een kleine afdaling maakt, en de verloren hoogtemeters weer moet compenseren.
Daarna maken we de kilometers vol richting Saverne. We komen om 14:30 aan bij het station, waar we de laatste stempel van de 100 cols tocht weten te bemachtigen.
Aankomst in Saverne
Voor dit jaar zit het erop, maar ons avontuur is nog verre van afgerond. We hebben nog vele cols te overwinnen en vele kilometers af te leggen in de Alpen en de Pyreneeën. We hebben nu ongeveer ⅓ deel van de totale tocht afgerond. Een resultaat waar we trots op zijn, en enorm van genoten hebben. Hopelijk hebben we ons enthousiasme enigszins over kunnen brengen in onze ‘dagelijkse’ blogs.
De statistieken van de laatste etappe:
En het bijbehorende hoogteprofiel:
Dat hebben jullie zeker jammer dat ik geen vrouw heb die zo goed fietst. Respect.
Een mooi verhaal en volgens mij hebben jullie zelf ook van iedere km genoten, of niet?
Gr de Bekker
Genoten? En of! We kwamen onderweg nog een andere 100 cols rijder tegen die al aan de 14e tocht bezig was. Hij vertelde ons dat het voor hem een soort bedevaart was elke keer. Hoewel wij het nog niet zo ervaren, zie ik er de logica wel van in. Het is enorm rustgevend in de ‘kop’. Vanaf het moment dat je op de fiets stapt, denk je nergens anders meer aan dan fietsen. Afschakelen is niet nodig, opschakelen wel 😉
We hebben er net zo van genoten !!
Voor de volgende etappes gaarne een aanvulling op de tittel “samen100” b.v. samen100-14 etc. Dat vergemakkelijkt het wederom opzoeken van een bepaalde tocht.
Wel thuis (op Vrijdag 28, zeker?).