Eerlijk duurt het langst

… maar kost het meest. Een zuur begin van de blog, maar daar is ook alle reden toe. Waarom? Omdat ik slachtoffer ben geworden van internetoplichting. Het geld dat bedoeld was voor een nieuwe Garmin Edge 1000 (onze digitale atlas), is nu naar een ander goed slecht doel gegaan. Eén of andere kl..tzak heeft ons geld wel geïnd, maar het product nooit verstuurd. En gelukkig hebben we dan het recht achter ons … NOT … in dit mooie land (voor criminelen).

Natuurlijk had ik voorzichtiger moeten zijn, had ik een check moeten doen op de verkoper, en, en, en … Tja, ik kan nu enkel zeggen dat ik de volgende keer voorzichtig zal handelen. Wat is er nu precies gebeurd. Via Marktplaats had ik een Garmin Edge 1000 HRM bundel gevonden die redelijk scherp was geprijsd. Niet te goedkoop, maar ook zeker niet te duur. Het was zeker geen gevalletje “too good to be true”. Via email, want een telefoonnummer was niet opgegeven, contact gehad en de deal gesloten. Dit was fout nr. 2! Deal nooit enkel via email, en zeker niet via Marktplaats, aangezien daar het werkelijke mailadres verborgen blijft. Fout nr. 2? Maar wat was dan fout nr. 1? Die heb ik in het begin al genoemd. Ik heb geen achtergrond check gedaan.

Goed, ik het geld overgemaakt (fout nr. 3! Maak geen geld over. Betaal ALTIJD met Creditkaart of PayPal, dan ben je verzekerd tegen dit soort criminaliteit. Hierbij gelijk fout nr. 4! Laat het product niet versturen, maar haal het zelf op.), waarna ik reactie kreeg at het pakketje dezelfde avond verzendklaar gemaakt zou worden. Ik natuurlijk in mijn enthousiasme de volgende dag weer via email gevraagd of het pakketje al verzonden was. Geen reactie. Dit ging enkele dagen door, en begon ik de eerste argwaan te krijgen. Maar toen kwam er eindelijk bericht dat het even geduurd had vanwege de ploegendienst. Weer twee dagen later dan het bericht dat het pakket verstuurd was. Het wachten was aangebroken. Ik kon natuurlijk ‘mijn plas niet ophouden’ en begon weer te emailen met de vraag om een kopie van het verzendbewijs. Dit keer bleef het langere tijd stil. Meerdere malen geprobeerd contact te krijgen, zonder succes. Mijn voelsprieten waren ondertussen al aardig aan het tintelen. Wat zeg ik, ze stonden in vuur en vlam.

Afgelopen vrijdag dan maar de telefoon gepakt en PostNL gebeld met de vraag of ze op adres konden  nakijken of er een pakketje verstuurd was. Dat was geen probleem. “Postcode en huisnummer. Sorry meneer, er staat geen zending op dit adres”. Nou, toen was het definitief. Ik was opgelicht. Geen ontkennen meer aan. Oh, en niet te vergeten … enkele dagen daarvoor had ik op internet een telefoonnummer achterhaald op de naam van de verkoper. Een mobiel nummer nog wel. “Dit nummer is momenteel niet bereikbaar” was alles wat ik daar enkele dagen achtereen te horen kreeg. En nu?

Ik de bank gebeld. “Sorry meneer, uit privacy oogpunt mogen wij geen details prijsgeven”. Dus reken.nr. heb ik wel, maar van wie het is weet ik niet. Ook dat zal waarschijnlijk vals zijn. Oh, en geld terugstorten mogen ze ook niet, want ik heb zelf opdracht gegeven. Goed, verder hebben ze me wel verder geholpen met doorverwijzing naar internetoplichting, dus dat was wel netjes.

Uiteindelijk dus aangifte gedaan van de oplichting. Deze info is dan vervolgens gedeeld met de bank en Marktplaats, maar die kunnen niet veel doen. Ja, op Marktplaats is de verkoper verwijderd … Duh. En bij de bank krijg je bevestiging van de ontvangst van de aangifte, maar in die bevestiging staat ook gelijk vermeld dat ze je over het verdere verloop niet op de hoogte houden. Ook een doodlopende weg dus. De kans dat de dader gepakt wordt is nihil. Is het dan (bij hoge uitzondering) toch het geval dat de dader tegen de lamp loopt, is de kans zeer klein dat je geld terugkrijgt. Nou, ik ben geen statistisch wonder, maar ik kom uit op … even rekenen … 0% (nul). €299,= down the drain, zoals dat in Amerika heet. Overleven zal ik het wel, maar zuur is het wel. En zoals mijn gezin weet, houd ik helemaal niet van zuur.

Via mijn verzekering heb ik nog wel een zaak op kunnen starten via mijn rechtsbijstand. Eens zien of die nog wat voor me kunnen betekenen. Alles wat hier nog uit komt is mooi meegenomen. Ik ga er in ieder geval al vanuit dat ik mijn geld volledig kwijt ben.

Op internet ben ik vervolgens eens gaan zoeken op dit soort gevallen van internetoplichting. Nou, je wil niet weten hoe vaak dit voorkomt. En dan enkel nog op Marktplaats. Duizenden gevallen, allemaal identiek aan de mijne, of sterk daarop lijkend. Mocht je op het punt staan een deal te sluiten via het internet kijk dan eerst eens op de volgende sites:

• mijnpolitie.nl
• forum internetoplichting

Ja, het is deels mijn eigen schuld. Ik had voorzichtiger moeten zijn. Maar voor mij blijft het pijnlijk. Niet dat ik mijn geld kwijt ben, daar kom ik wel weer overheen (na een jaar of 10 ben ik het waarschijnlijk wel vergeten ;-), maar wel dat mijn vertrouwen weer een knauw heeft gekregen. Maar goed, ik ben niet de enige die dit overkomen is, dat moge duidelijk zijn. Ik las toevallig een artikel uit 2012 (drie jaar geleden dus), waarin de politie cijfers bekend had gemaakt over internetoplichting: 3.500 meldingen per maand! PER MAAND! En dat is reeds 3 jaar geleden. Ik wil de cijfers over 2015 niet weten. In de maand juli kunnen ze er in ieder geval één extra bijschrijven.

De wet kan ik niet veranderen, helaas. Ik denk echter wel dat verkoopsites als bijvoorbeeld Marktplaats een ander model zouden moeten overwegen. Stel zij nemen de betaling in depot en wachten met betalen op ontvangst van de goederen, onderbouwd met verzend- en ontvangstbewijzen van PostNL (of andere transportbedrijven), dan zitten we al een eind in de goede richting. Uiteraard zullen er betere methodes zijn. Maar zolang ze niets veranderen aan de werkwijze wordt het probleem van oplichting alleen maar groter. Zeker zolang er enkel een naam en mailadres nodig is om een account aan te maken. Kom op Markplaats (en anderen), neem eens je verantwoording en bedenk een betere optie dan de huidige!