Een rit in de achtbaan

Rit 03 – 09 aug 2017: We vertrekken vandaag voor het eerst zonder ontbijt. Over het algemeen kun je in de franse hotels pas vanaf 8 uur ‘s ochtends aan tafel en we willen vrij zijn om vroeg te vertrekken. Alle gasten liggen nog op 1 oor als we Rocamadour verlaten. Op papier blijkt het een redelijk vlakke rit te worden vandaag met op papier slechts 790 hoogtemeters.

We dalen eerst af naar zo’n 125 meter door een soort Canyon en beklimmen daarna in alle vroegte de eerste côte van de dag; de côte de Vitarelles op een hoogte van 264 meter. Tja…..dat zijn hoogtes die je zelfs in Zuid-Limburg kunt bereiken, maar zelfs hier voelt het alsof je ‘on top of the world’ rijdt.

Een paar kilometer later krijgen we de volgende beklimming naar Payrac. Hier lassen we een koffiepauze in en doen inkopen voor het ontbijt. De volgende bestemming wordt Gourdon, een kleine stad op een rots.

Ondanks dat er maar 4 officiële beklimmingen in de route zitten voelt het alsof we een rit in de achtbaan maken……9% dalen…..13% stijgen….en weer 12% dalen….en weer 17% stijgen. Gelukkig blijven de loopings en de kurkentrekkers achterwege, maar vermoeiend is het wel. Op een gegeven moment voelen we ons net Donkey Kong uit het, in de jaren 90 van de vorige eeuw, populaire nintendo computerspel. Een deel van het spel speelt zich af in de mijnen, waarbij Donkey allerlei opdrachten uitvoert al rijdend in zijn mijnkarretje over een ondergrondse rails.

Maar nu weer terug naar de route van vandaag. De route tussen Gourdon en Montcabrier is redelijk ééntonig. De enige aangename verrassing is een ruïne van een kerk genaamd l’Abbaye Nouvelle. Lange tijd fietsen we langs de rivier de Thèze. In het laatste deel van de rit overwinnen we côte 3 & 4. Met ruim 1400 hm op de teller komen we rond 5 uur aan in de oude vestingstad Tournon d’Agenais.

p.s. live tracking is helaas weer uitgeschakeld. De eerste dag was de accu van mijn telefoon halverwege de rit volledig leeggezogen. Voorlopig geen optie dus.